مثل هميشه بود .........كمي دلنشين تر

......تا حرم عشق آقـــــا سلام ، عاشقـــم و دل شکسته ام از شاعــــران نسل پريشـــان ِ خسته ام زخمي ترين مســــافـــــر درد آشناي تو با يک سبد ستاره ي غم دسته دسته ام هر وقــــت آمدم زره دور...تــا حــــــرم جز کولـــــه بار گريــــه برايت نبسته ام قابــل نبوده ام که نخواندي دوبـــاره ام چندي است در هواي زيــارت نشسته ام بر گنبد طلائي تو بــــــــــــا طواف دل عاشق ترين کبوتر اين خــــــيل بسته ام چندي است با تمام غــم و درد بي کسي من نيز چون نمــــــاز مسافر شکسته ام اي آشناي ضـــــــــــــــامن آهو نگاه کن من هم اسير و زخمي و هم دلشکسته ام آقا بحق مـــــــــــــــادر پهلو شکسته ات من نيز در خيال شفــــــــاعت نشسته ام استاد سيد محمد رضا هاشمي زاده