شاعر تمام مشق شبش را سیاه کرد

وقتی به چشم های سیاهت نگاه کرد

آنقدر خیره شد به تو تا تیره بخت شد

این اعتیاد زندگی اش را تباه کرد...

خب ، نسل آدم است از او انتظار نیست

وقتی پدر بخاطر گندم گناه کرد

شاید خیال داشت که نقاشی ات کند

شب بود و باز شاعر ما اشتباه کرد

یک آسمان کشید به پهنای صورتت

ماهی سفید داشت که آن را سیاه کرد

.

.

.

شاعر دوباره مشق شبش را سیاه کرد

وقتی به چشم های سیاهت نگاه کرد